Een paar uur geleden was het kaatsveld in Weidum het decor van de belangrijkste kaatswedstrijd voor vrouwen, de Dames PC. De tribunes en banken staan nog, maar verdere herinneringen aan de wedstrijd zijn verdwenen en het belangrijkste speelveld is nu de knusse feesttent. Het bier vloeit rijkelijk, her en der zweven wat prijswinnaars rond, het kaatspubliek heeft plaatsgemaakt voor jeugd, dorpelingen en andere feestgangers uit de buurt. Op de poster van de Dames PC worden niet voor niks de groepen genoemd die de muzikale omlijsting verzorgen, het feest na afloop is minstens zo belangrijk als de sportieve verrichtingen van de vrouwen eerder op de dag.
Yme & The Farmbreakers staat hier vanavond op het podium. Yme luistert naar de achternaam Kramer, de drummer van de band. Hij is samen met Tjerk de Boer (Albert Heijn Zaanlander) de oprichter van de formatie, die in krap twee jaar uitgegroeid is tot een volwaardige band. Naast Tjerk op gitaar en zang laat ook jongere broer Hylke (marathonschaatser bij Sprog) de snaren graag janken. Tel daarbij op de muzikale duizendpoot Jilles Kleefstra en zangeres Ilse de Boer – een nichtje van de broers De Boer – en er staat een mooi gezelschap op het podium. Al is dat deze keer niet alles.
Een aantal weken geleden speelde de groep hun grootste show tot nu toe op het Veenhoop Festival, een van de grootste festivals van Friesland (denk aan de Zwarte Cross, maar dan in het klein). “Mooi Wark trad op voordat wij op moesten, prima voorprogramma”, glimlacht Hylke. Ook nu wordt er groots uitgepakt. “We hebben er blazers bij en misschien komt er nog een echte oude rocker een paar nummers meespelen. We hebben niet gerepeteerd met hem, maar dat komt wel goed.” Van gezonde wedstrijdspanning is geen sprake, zeker niet als een aantal bekende collega’s arriveert en de gesprekken op gang komen. Muziekliefhebber Jorrit Bergsma is present, Homme Jan de Groot is rechtstreeks na zijn training in Thialf naar Weidum gereden en Marijke Groenewoud is altijd in voor een feestje.
Logisch dat de De Boertjes amper een stap kunnen zetten zonder dat ze aangesproken worden door vrienden, familie en andere bekenden. Na de soundcheck gaat Tjerk snel naar huis voor een hapje eten, de snacktent is weinig aanlokkelijk voor de rockende topsporter. Met een gevulde maag betreden de mannen en vrouw rond 21.00 uur het podium, gevolgd door een flinke toename van drukte in de tent. Met het inzetten van Folsom Prison Blues worden de eerste danspassen gezet, want na een lange kaatsdag en de nodige biertjes hebben de doorgaans ‘stijve' Friezen weinig aansporing nodig om er een feest van te maken.
Het repertoire van Yme & The Farmbreakers is divers, maar de rode draad is dat de muziek vrijwel allemaal uitgebracht is voordat de leden van de band het levenslicht zagen. Van Johnny Cash tot The Rolling Stones en van ZZ Top tot Creedence Clearwater Revival. De liefde voor muziek spat er vanaf. "Die was er altijd al en is alleen maar verder aangezwengeld toen we zelf instrumenten gingen bespelen", zegt Hylke met de bekende twinkeling in zijn ogen. "We houden van een breed genre, maar op dit soort feesten moeten we wat toegankelijker spelen.” Tjerk vult aan: “We proberen niet de standaard coverband te zijn, je ziet tegenwoordig vaak dat andere bands alles op een hoop gooien en er een grote mash-up van maken. Wij proberen variatie in onze setlist aan te brengen, dat is soms best spannend. Want valt het onbekendere werk goed bij de jongere garde? Volgens mij gaat dat hier wel goed”, maakt de winnaar van de Rein Zwart Bokaal tevreden de balans op.
In zijn eentje achterin de tent kijkt Jillert Anema toe, telefoon in de hand en aandachtig turend naar de verrichtingen op het podium. Gehuld in merchandise van de band gaat de schaatscoach van Albert Heijn Zaanlander bijna alle optredens van Yme & The Farmbreakers af. “Hij is er altijd bij, onze grootste criticus”, vertelt Hylke. “We moeten echt presteren, anders schopt hij ons van het podium af.” Dat gaat vanavond zeker niet gebeuren, leert een kort gesprekje met de Friese leermeester, een fervent muziekliefhebber. “Het staat heel aardig”, zegt Anema, al plaatst hij meteen een kritische noot. “De show zelf kan nog beter, ze moeten aanvoelen wat het publiek wil. Nu staat de setlist al voor de show helemaal vast, ze kunnen meer anticiperen...” En weg is Anema, hij spot de drummer die net na de eerste set van het podium is gestapt en voorziet hem direct van feedback...
Pas in de kleine uurtjes als het gros van het bier achter de kiezen is, doet de 'boerenrockband' eer aan het stempel dat ze gekregen hebben. Na een prachtig blokje Bruce Springsteen-nummers begint de derde set met ‘Ik ben en blief ’n boer’. Daarna volgen verschillende anthems van Mooi Wark, AC/DC en Normaal. Het dak gaat eraf in Weidum. Yme & The Farmbreakers heeft deze thuiswedstrijd glansrijk gewonnen...
